สนามแม่เหล็ก สามารถส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิต?
นักวิทยาศาสตร์ได้ใช้เวลาหลายทศวรรษในการพยายามที่จะเข้าใจวิธีการสัมผัส สนามแม่เหล็ก โลกของนกย้ายถิ่น แต่ไม่เคยเป็นภาระต่อปิฏิกิริยาทางชีวเคมี
คนอื่นเชื่อว่า สนามแม่เหล็ก ที่ผลิตโดยสายไฟฟ้าที่อาจจะเป็นอันตราย แต่ยังไม่มีใครได้พบหลักฐานที่น่าเชื่อถือของวิธีการแม่เหล็กอาจมีผลทางชีวภาพ
จนกระทั่งตอนนี้. นักวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นว่า สนามแม่เหล็ก ที่อ่อนสามารถส่งผลกระทบต่อการผลิตของโมเลกุลบางอย่างที่พบในแบคทีเรียสังเคราะห์แสง
"นี้เป็นครั้งแรกที่มีผลกระทบในการใช้แม่เหล็กชนิดนี้ให้เห็น" Peter Hore นักเคมีกายภาพที่มหาวิทยาลัย Oxford, UK กล่าวไว้
"นักเคมีรู้แล้วว่า สนามแม่เหล็ก จะมีผลต่อปฏิกิริยาทางเคมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับอนุมูลโมเลกุลที่มีอิเล็กตรอนเดี่ยว แต่ปฏิกิริยาเหล่านี้ไม่เคยพบในสิ่งมีชีวิต คำถามที่ยังคงเหลืออยู่ว่า สนามแม่เหล็ก ส่งผลต่อระบบชีวภาพจริงหรือ?" Thorsten Ritz นักฟิสิกส์ มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเออร์กล่าวไว้
ทีม Hore ที่ใช้สายพันธุ์ที่กลายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรีย Rhodobacter sphaeroides ที่เรียกว่า R-26 สายพันธุ์ที่ขาดการป้องกันสารเคมีที่รู้ว่าเป็น carotenoid ที่ปกติดูดซับอนุมูลเสียหาย "แบคทีเรียนี้มีการปรับเปลี่ยนเพื่อที่จะมีความไวต่อ สนามแม่เหล็ก " Hore อธิบาย "เราต้องการที่จะทราบผลกระทบของสนามเพิ่มขึ้นอีก"
Rhodobacter sphaeroides
แบคทีเรียที่มีคู่ของโมเลกุลของคลอโรฟิลซึ่งอนุญาตให้เก็บเกี่ยวพลังงานจากแสง แต่กระบวนการอาศัยน้ำของปฏิกิริยาเคมีที่ยังสามารถเปิดออกซิเจนจากอากาศในรูปแบบที่เรียกว่า singlet oxygen ซึ่งสามารถสร้างความเสียหายดีเอ็นเอหรือโปรตีนในเซลล์ สนามแม่เหล็ก จะเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยต่อลำดับของปฏิกิริยานี้โดยการรักษาเสถียรภาพของโมเลกุลที่รุนแรงเกิดจากคลอโรฟิลที่อาจจะสร้าง singlet oxygen
นักวิทยาศาสตร์สังเคราะห์ R-26 ออกจากโมเลกุลเพื่อที่จะศึกษามัน และและพบว่ามี สนามแม่เหล็ก 20 millitesla และแค่เพียง 400 ครั้งก็เพียงพอที่จะลดการผลิตของ singlet oxygen ทีมงานยังเห็นว่าภายใต้สนามแม่เหล็กนี้ประมาณ 50 ครั้งที่อ่อนแอกว่าที่สร้างจากแม่เหล็กไฟฟ้าที่พบในสถานที่เก็บของเก่าโมเลกุลสังเคราะห์แสงได้รับการคุ้มครองความเสียหายจาก singlet oxygen
นี้แสดงให้เห็นว่า R-26 แบคทีเรียจะเติบโตดีขึ้นใน สนามแม่เหล็ก เพื่อให้นักวิจัยรอดู พวกเขาได้รับการตีพิมพ์งานวิจัยออนไลน์ของพวกเขาในวารสาร the journal Chemical Communications
